Nòstres collègas Sofia Manzato (CREO Tolosa) e Patrici Roques (CREO de la Talvèra, CA de l’APLV) assistiguèron a aquela jornada. Mercejam Sofia Manzato per lo Rendut compte que nos mandèt
Intervencion de JJ Richer mèstre de conferéncia a l’universitat de Borgonha
L’ensenhament de las lengas, concèpte de competéncias e perspectiva accionau. Que hesó un expausat sus la genèsi deu concèpte de competéncia : que ven deu monde de l’entrepresa !!! Qu’insistè sus la reflexivitat, qu’ei a díser lo hèit de pensar a la sua accion, a las estrategias botadas en plaça tà s’i escàger e la nocion d’autonomia de qui i ei estacada. Qu’evoquè tanben la pedagogia de projècte de qui permet de hèr collaborar, cooperar los ensenhaires e los aprenents entre eths. Enfin, que clavè sus la necessitat de l’etica, la reparticion deu tribalh e lo poder d’agir deus eslhèves en botar en plaça dispositius esficaç.
En conclusion, la perspectiva accionau que permet de sortir deu « comunicatiu », de tornar lançar las practicas e d’evaluar los procediments, que non pas los produits.
Tà esvitar las derivas, que cau espiar tot açò de pròishe, que non pas interessar-se sonque aus resultats. La competéncia que prava quau se volha que sia la faiçon de la quau l’amiroament e l’utiliza.
Intervencion de Maria Alice Medioni, cercaira au GFEN – Groupe français d’éducation nouvelle
Las innovacions pedagogicas : quau ei la realitat dens l’ensenhament de las LVER ? Quau ne pòt èster esficacitat ? E i a practicas democratizantas ?
Non serèi pas objectiva per amor que l’expausat de Dauna Medioni que m’a estrambordada. Que’s pausè la question de l’innovacion e deu cambiament de las nostas practicas : qu’ei laboriós e que hè mau. Innovar tà qué hèr ?
Entà democratizar, innovar non sufeish pas. Que parlè deus dispositius « a la mòda » coma los isclòts bonificants (en interrogar la competicion que i ei estacada), de la classa au denvèrs (en díser qu’èm conceptors de sequéncias pedagogicas e que s’ei tà mandar aus escolans ua pagina deu malhum hèita per ua auta persona, non ei segur que’n valhe la pena), de las tauletas e de la baladodifusion de qui agreujan las inegalitats.
Que s’estima mes botar en valor e en plaça pistas democratizantas :
• lo navèth contracte pedagogic a anonciar en debut de periòde ;
• l’espiar, la postura, los gèstes professionaus (qu’avem ua responsabilitat etica) ;
• que cau trencaduras (ahida e exigéncia, libertat e constrentas) ;
• un acompanhament autonomizant.
L’acte pedagogic qu’ei un acte politic. L’escòla (etimologicament lo leser) qu’ei un lòc a despart on los eslhèves e son plan tà aprénguer. Aprénguer, qu’ei èster exigent de cap a se madeish.
Tà clavar, aqueth estagi qu’estó un moment de bonur absolut tà jo per amor que i èi entenut a díser causas de qui pensi, mès que non s’entenen pas sovent dens l’EN, en generau : los ensenhaires que son intellectuaus, que son mèstres de las loas practicas, que cau gausar innovar, qu’avem la nosta LIBERTAT PEDAGOGICA. Dens un expausat vitèc e hèra agradiu (plen d’umor), Maria Alice Medioni, dens lo sué devís, qu’amuisha plan çò que dèu èster un professor de lenga o un ensenhaire en generau.
